Język sukcesu to świadome używanie motywującego słownictwa. Nasz mózg, narząd odpowiedzialny za kontrolę funkcjonowania organizmu, jest ślepy. Przetwarza w sposób dosłowny to, co zostanie mu dostarczone. Jeśli otrzyma informacje wskazujące na to, że coś jest trudne, niemożliwe czy straszne, to będzie działał i zachowywał się tak, jakby to coś było trudne, niemożliwe i straszne.
Jeżeli myślisz, że coś możesz lub czegoś nie możesz, za każdym razem masz rację. Henry Ford.
Język sukcesu – motywująca semantyka
Jeśli dana sytuacja, zostanie przez nas w określony sposób nazwana, to nasz umysł traktuje to w sposób dosłowny. Dla mózgu nie istnieje obiektywna rzeczywistość. Doświadcza i odnosi się do świata w taki sposób, jak my o nim myślimy, uważamy i nazywamy. To my poprzez nasz sposób nazywania i myślenia oraz poprzez posiadane przekonania i postawy budujemy w naszym mózgu obraz rzeczywistości każąc mu w ten sposób reagować na naszą wizję świata.
Jak zatem kierować mózgiem? Jednym ze sposobów jest korzystanie z języka sukcesu pod postacią motywującej semantyki. Nawyki semantyczne ułatwiające osiąganie celów to taki sposób używania języka, aby prawdopodobieństwo ich osiągnięcia było większe.
Język sukcesu – nawyki semantyczne
Demotywujące nawyki semantyczne to przypisywanie czynnikom zewnętrznym tego, co nam się przytrafia. Polega na uznaniu, iż magiczne „coś” lub „to” wpływa na nasze emocje i na nasze życie. Demotywująca semantyka polega na uznaniu, iż „ktoś”, „oni”, „coś” zdecydowało o tym, że moje życie jest takie, jakie jest. Ten sposób nazywania rzeczywistości pozbawia daną osobę poczucia sprawstwa i wpływu na swoje życie. Prowadzi wręcz do wyuczonej bezradności – nie ważne co zrobię, bo i tak na moje życie wpływa to „coś”. Motywująca semantyka polega na przypisywaniu sobie tego, co mi się w życiu przytrafia. To ja sam / sama poprzez swoje myśli i zachowania doprowadziłem do określnych emocji i określonych zdarzeń. Nie ma magicznego „to” tylko działające „ja”.
Język sukcesu – wybrane motywujące i demotywujące nawyki semantyczne
Muszę …
„Muszę …” – używanie słowa „muszę” należy do jednych z najczęstszych demotywujących nawyków semantycznych. Przymus oznacza brak wyboru, co prawie nigdy nie jest zgodne z faktami. Cel, który „muszę” zrealizować przestaje mieć wartość pozytywną i równocześnie zachęca do obejścia takiego przymusu. Używanie słowa „muszę” jest wysyłaniem sygnału to mózgu, że nie mam na daną rzecz ochoty i chętnie z tego czegoś zrezygnuję co w konsekwencji prowadzi do spadku motywacji. Słowo „muszę” zazwyczaj jest zgodne z faktami tylko w formie warunkowej – jeśli chcę żyć, to muszę jeść, pić, spać. Przy czym samo zrobienie tego wszystkiego, by żyć, jest już wyborem. Tak naprawdę w rzeczywistości każdy z nas wybiera jakie będzie podejmował działania (wraz z doświadczaniem konsekwencji dokonywanych wyborów). Kiedy uważamy, że coś musimy to zazwyczaj w związku z tym odczuwamy złość, spadek motywacji i energii. Osoba, która „musi” czuje się jak ofiara przymusu. Realnie nic nie „muszę”. Realnie: MOGĘ, CHCĘ, WYBIERAM, DECYZUJĘ SIĘ. Używanie tego typu stwierdzeń daje poczucie sprawstwa i wpływu na sytuację. Bez względu na to co się dzieje, to ode mnie zależy jakie będą dalsze działania.
Nie mogę …
„Nie mogę tego zrobić”, „Nie da się tego zrobić, „To jest niemożliwe” – tego typu nawyki semantyczne działają jak samospełniające się przepowiednie. Jeśli uznam, iż coś jest niemożliwe, to nie podejmuję żadnych działań, aby zmienić daną sytuację. Jeśli uznam, iż czegoś się nie da zrobić, to od razu proszę swój umysł o podpowiadanie wszelkich możliwych powodów, dla których tak właśnie jest. Mózg w sposób dosłowny przetworzy fakt „niemożliwości” a następnie będzie gromadził i dostarczał dowodów potwierdzających to przekonanie. Co więcej, będzie dostrzegał wszelkie możliwe przeszkody sprawiające, że właśnie tak jest. Jeśli uważam, że coś jest niemożliwe, to taki sposób myślenia odbiera szanse na dostrzeganie szans związanych z daną sytuacją. Jeśli otworzę swój umysł i uznam, iż istnieje jakiś sposób, aby wykonać daną rzecz, to automatycznie kieruję swój umysł w stronę sposobów i rozwiązań danej sytuacji. Słowo „mogę” dostarcza energii i motywacji, by uczynić pierwsze kroki w kierunku powodzenia.
Porażka
„Porażka” – słowo porażka jest silnym negatywnym nawykiem semantycznym. Badania nad skutecznymi CEO wskazują, iż słowo to praktycznie nie istnieje w ich języku (Botelho, Powell i Raz, 2018). Skuteczni CEO różnią się podejściem do niepowodzeń nazywając je lekcjami. Tym samym „porażka” jest jedynie innym niż oczekiwany rezultat podejmowanych działań. Takie nazwanie sytuacji otwiera możliwości na zmianę danej sytuacji. Jeśli to, co jest, nie jest tym, co chcę, to mogę to zmienić. „Porażka” jest informacją zwrotną związaną z podjętą przez siebie decyzją. Najlepszą rzeczą jaką mogę zrobić, to przeanalizować wyniki, wyciągnąć wnioski i przystąpić do działania, by stało się to, czego chcę.
Język sukcesu – jak robią to najlepsi – wybrane cytaty
Richard Branson
Uwierz, że to, co chcesz zrobić, jest wykonalne.
Walt Disney
Wszystkie nasze marzenia mogą się spełnić, jeśli mamy odwagę do nich dążyć
Henry Ford
Odmawiam uznania istnienia niemożliwości. Nie znam nikogo, kto wie wystarczająco dużo na dowolny temat, aby móc powiedzieć, że coś jest lub nie jest niemożliwe.
Nie szukaj winy. Znajdź rozwiązanie.
Najlepszym sposobem, aby coś zrobić, jest to, że kiedy zaczynasz to robić, to wcale się nie wahasz.
Wszystko dookoła ciebie, co można nazwać życiem zostało stworzone przez ludzi, którzy nie byli mądrzejsi od was. I możesz to zmienić, możesz wpłynąć na to … Kiedy się tego nauczysz, już nigdy nie będziesz taki sam
Estee Lauder
Nie dotarłam tu, gdzie jestem, rozmyślając lub marząc o tym. Dotarłam tu, dążąc do tego.
Elon Musk
Uważam, że ludzie mogą wybrać, aby nie być kimś zwyczajnym.
Cytowane prace
Botelho, E., Powell, K. i Raz, T. (2018). The CEO Next Door: The 4 Behaviours that Transform Ordinary People into World Class Leaders.New York: Penguin Random House.